مقدمه
اول ربیع‌الاول زمانی است که پیامبر گرامی اسلام به جهت نشر اسلام از مکه به مدینه هجرت کردند و این هجرت چندی بعد مبدایی جهت وضع تقویم تاریخ در امت اسلامی قرار گرفت.
پیامبر (ص) ۱۳ سال پس از بعثت به مدینه طیبه هجرت فرمودند.
اولین کسی که دستور به وضع تاریخ هجری قمری داد رسول خدا (ص) بود و در زمان “عمر” حضرت علی بن ابی طالب(ع) آن را به تفصیل بیان کرد و تقویم هجری قمری اسلامی از هجرت رسول خدا (ص) قرار داده شد و نسبت وضع تاریخ هجری قمری به دیگران اشتباه است.
انشا درمورد هجرت پیامبر اکرم
چند سال گذشت از آن روزي که محمد امين، براي نخستين بار، بر فراز تپه‌هاي ام‌القرا ايستاد و با شانه‌هاي محکم رسالت و با نداي رساي نبوت، يگانگي خداوند را فرياد کرد و مردمان را فراخواند تا شهادت دهند به يکتايي پروردگار؛
چند سال پر از بيم و اميد، پر از لحظه‌هاي تنگ و تاريک و خسته و زخمي، سال‌هايي که با ريختن خاکروبه بر سر و روي رحمة للعالمين و با پرپر شدن نفس‌هاي ياسر و سميه زير سنگ‌هاي شکنجه گذشت؛
سال‌هاي تهيدستيِ شعب ابيطالب و گرسنگي خاندان پيامبر و آزار و طعنه‌هاي کفار و اشراف مکه…
امروز مصادف با سالروز هجرت رسول خدا(ص) در سال سيزدهم بعثت از مکه معظمه به مدينه منوره است كه در آن شب در غار ثور مخفي شدند و حضرت امير عليه السلام جان خود را فداي جان شريف ايشان نمودند و در جاي آن حضرت خوابيدند
و از شمشيرهاي قبايل مشرکين پروا نكردند و فضل خود و مواسات و برادري خود با رسول صلي الله عليه و آله بر تمام عالم ظاهر گردانيدند و آيه کريمه “و من الناس من يشري نفسه ابتغاء مرضات الله” در شاءنشان نازل گرديد.
اما پس از اين همه صبر و شکيبايي محمد صلي الله عليه و آله، آنان که خدا، مُهر بر دل‌هايشان ننهاده بود و اميد به رستگاري‌شان مي‌رفت، ايمان آوردند و در رکاب پيامبر و در سايه امن لطف او خيمه زدند و آنان که مصداق «فِي قُلُوبِهِم مَرَضٌ» بودند و «خَتَمَ اللّهُ عَلي قُلُوبِهِمْ وَ عَلي سَمْعِهِمْ وَ عَلي أَبْصارِهِمْ غِشاوَةٌ وَ لَهُمْ عَذابٌ عَظيمٌ» از راه بيراهه خويش بازنگشتند و از هيچ آزاري فروگذار نکردند.
پيامبر(ص)، در شبي دور از چشم‌هاي نامحرم کفار، از مکه به سمت مدينه روانه شد و اميرالمؤمنين، علي عليه السلام، جان خويش را بر دست گرفت و در بستر رسول، به استقبال تيغ‌هاي برهنه‌اي رفت که به قصد جان محمد(ص)، شبانه به خانه او هجوم آوردند.
علي(ع) با هر چه اشتياق، اين خطر را به جان پذيرفت و تنها بر زبان آورد: يا رسول اللّه! آيا در اين صورت، شما در امان خواهيد بود؟
و پروردگار پاسخ داد: «از مردم کساني هستند که جانشان را با پروردگار معامله مي‌کنند تا رضاي او را به دست آورند…».
هجرت؛
با پيشرفت سريع اسلام در شهر يثرب، مقدمات هجرت رسول خدا(ص) و مسلمانان مکه بدان شهر فراهم شد. زيرا مشرکين مکه روز به روز دايره فشار و شکنجه را به مسلمانان تنگ‌تر کرده و آنها را بيشتر ميآزردند تا جايي که به گفته مورخين بعضي را از دين خارج کردند.
رسول خدا(ص) نيز در مشکل عجيبي گرفتار شده بود، از طرفي ابيطالب و خديجه دو پشتيبان و حامي داخلي و خارجي خود را از دست داده و اين دو حادثه دشمنان را نسبت بدان حضرت بيباکتر و جسورتر ساخته بود و از طرف ديگر ديدن و شنيدن اين مناظر رقتباري را که مشرکين نسبت به پيروانش انجام ميدادند طاقتش را کم کرده و از جانب خداي تعالي نيز مامور به تحمل و صبر ميبود.
نفوذ اسلام در شهر يثرب فرج و گشايش بزرگي براي رسول خدا(ص) و مسلمانان بود و پيغمبر خدا(ص) به مسلمانان دستور داد هر يک از شما که تحمل آزار اينان را ندارد به نزد برادران خود که در شهر يثرب هستند، برود.
نخستين مهاجر؛
پس از اين دستور نخستين خانوادهاي که عازم هجرت به شهر يثرب گرديدند، ابو سلمه بود که از آزار مشرکين به تنگ آمده بود و قبلا نيز يک بار به حبشه هجرت کرده بود.
پس از اين رخصت همسرش ام سلمه را(که بعدها به همسريرسول خدا(ص) درآمد) با فرزندش سلمه برداشت تا به سمت يثرب حرکت کند.
مهاجرين به مدينه رسيده بودند و بازو به بازوي انصار انتظار رسول اللّه را مي کشيدند. پس از شب‌هايي که بر پيامبر در غار گذشت و او در آغوش مهر خداوند، از هر گزندي ايمن ماند، به مدينه رسيد.
در مکه، حجت خدا بر مردم تمام شده بود. پيامبر و آنان که به او ايمان آورده بودند، ديگر از فتنه‌گري‌هاي ابوسفيان و جماعتش آرامش نداشتند.
چنين شد که به حکم پروردگار، راه هجرت را برگزيدند: «اي بندگان مؤمن من! همانا زمين من گسترده است. پس تنها مرا بپرستيد و در آن سرزميني که براي عبادت من آرامشي در آن حکم فرما نيست، سکني نگزينيد”.
در سرزمين مدينه، صورت‌هاي مشتاق، پيامبر را چون نگين انگشتر در برگرفتند و سال‌هاي ريشه دواندن درخت تناور اسلام آغاز شد.
هجرت به مدينه سرآغاز فصل تازه‌اي بود در تقويم رسالت محمد مصطفي. در آغوش استقبال مهاجرين و انصار و در توافق و پيمان همبستگي اهالي مدينه با رسول خدا، اسلام نورسيده و نونهال، بيش از پيش در تمام جزيرة العرب سايه گسترانيد
و اين استحکام، دست مايه آن شد که پس از ده سال، مسلمانان به رهبري رسول خدا به فتح مکه رسيدند و وعده‌هاي پروردگار تحقق يافت كه؛
«همانا پروردگار در عالم رويا به حقيقت به پيامبرش وعده داد که شما مؤمنان پيروزمندانه و ايمن، به مسجدالحرام داخل مي‌شويد».
همچنین بخوانید: درمورد هجرت پیامبر اکرم